Los Angeles’ residente Beth Hart -men noemt haar ook wel eens America’s Amy Winehouse- werkt al meer dan 20 jaar aan haar muzikale carrière. Ze is al vaak vergeleken met Etta James en Janis Joplin, grote “Ladies of the Blues”, die allebei begiftigd waren met een geweldige stem en, die erom bekend stonden dat ze live heel, heel diep konden gaan. Het pad van Beth Hart liep, net als dat van beiden, niet altijd over rozen, maar was er een van extreme hoogtes en laagtes, met “things that I’m ashamed of, as well all things that make me feel good…”. Beetje bij beetje kon ze zichzelf terugvinden en zo kwam het dat ze “ontdekt” werd door Joe Bonamassa. Hart zong eerst mee op één nummer van Bonamassa ‘s album en later namen ze samen 3 volledige studio albums (‘Don’t Explain’ [2011], ‘Seesaw’ [2013] & ‘Black Coffee’ [2018]) én 1 live album (‘Live in Amsterdam’ [2014]) op.
Ondertussen is Beth Hart Grammy genomineerd, heeft ze haar verslavingen achter zich gelaten en kan ze terugblikken op meerdere hoogtepunten in haar carrière. Met optredens met o.a. Slash, (“onze”) Toots Thielemans of met Jeff Beck tijdens de Kennedy Center Honors (om hulde te brengen aan Buddy Guy).
Na haar 3de live album ‘Front and Center - Live from New York’ [2018] is ‘War in My Mind’ het nieuwe solo/studio album van Beth Hart, de opvolger van ‘Fire on the Floor’ [2016]. Op haar nieuwe album werkte ze voor het eerst samen met superproducer Dave Cavallo (Green Day, Phil Collins, Dave Matthews Band), die haar naar een nog hoger niveau dan voorheen weet te tillen.
Van de hoopvolle, emotionele epische piano in de titeltrack tot de onweerstaanbare groove van de opener “Bad Woman Blues” (een anti-love song: “Baby, I’m an asshole and a frickin’ witch, but you’re gonna have fun with me”), alles ademt kwaliteit! Beth Hart heeft met "War In My Mind" haar eerlijkste en meest complete album ooit gemaakt. In “Try A Little Harder” vergelijkt ze haar maniakale, hedonistische -hedonisme: ethiek dat genot het hoogste goed is- ingesteldheid, als het om muziek (en baccarat spelen) gaat, met haar vader die in de casino’s bekend stond als “high-roller” (een gokker die consequent grote hoeveelheden geld inzet). Ook over haar zus is ze heel open op “Sister Dear”. Er zit verder ook veel van haar zelf in “Rub Me For Luck”, “Woman Down” en het openhartige “Thankful”, waarin ze haar dankbaarheid voor alles rond haar bezingt: “thank you for my live, for love…”. Beth sluit af met de wens “I Need A Hero”, waarin ze op zoek is naar iemand waar ze naar kan opkijken.
Op haar nieuwe album ‘War In My Mind’ laat Beth Hart in haar hart kijken, leren we haar beter kennen hoe ze werkelijk is. Ze is op dit intieme album de grote kwetsbare dame, die geen make up behoeft om je van haar kwaliteiten te overtuigen.
“ On her new album ‘War In My Mind’ Beth Hart shows her heart and, we get we to know her better how she really is. On this intimate album, she is the great lady who needs no makeup to convince you of her qualities… “ (ESC for Rootstime.be)
Discography Beth Hart:
War in my Mind [2019] | Front and Center - Live from New York (CD/DVD, live @ the Ryman Auditorium to the Royal Albert Hall) [2018] | Black Coffee, with Joe Bonamassa [2018] | Fire on the Floor [2016] | Better then Home [2015] | Live in Amsterdam, with Joe Bonamassa [2014] Ι Seesaw, with Joe Bonamassa [2013] Ι Bang Bang Boom Boom [2012] Ι Don’t Explain, with Joe Bonamassa [2011] Ι My California [2010] Ι 37 Days [2007] Ι Live at Paradiso [2004] Ι Leave the Light On [2004] Ι Screamin’ for my Supper [1999] Ι Immortal [1996] Ι
 (2).jpg)
.jpg)
